Bir zamanlar bir karınca ailesi yaşarmış. Bu ailede küçük bir karınca varmış ve her şeye çok meraklıymış.
Meraklı Karınca bir gün yuvasından dışarı çıkmış. Dolaşırken birdenbire karşısına Ahmet adında bir çocuk çıkmış. Bizim Meraklı Karınca azıcık korkmuş,ama merakını yenememiş.Meraklı Karınca Ahmet'e : ''Merhaba! Benim adım Meraklı Karınca senin adın ne?'' diye sormuş. Ahmet korkarak:''Benim adım da Ahmet !''demiş. İkisi arkadaşça konuşmaya başlamışlar. Aradan saatler geşmiş. Ahmet kol saatine bakarak:''Aaa neredeyse akşam oluyor,yemeğe geç kalmak istemiyorum!Arkadaşım sakın arkadaşlığımızdan kimseye bahsetme.'' demiş.Meraklı Karınca arkadaşına söz vermiş. Ama eve gidince söz verdiğini unutmuş.Başından geçen her şeyi ailesine anlatmış. Anne ve babası ona çok kızmışlar.Annesi : ''Bizim insanlarla konuşmamız yasak;çünkü onlar, bizi dev ayakları ve elleriyle ezip geçiyorlar''demiş.Meraklı Karınca'nın babası da annesi gibi düşünüyormuş.
Meraklı Karınca buna çok üzülmüş; fakaaat sizce ne yapmalı, nasıl davranmalı?Masalımın devam etmesini ister misiniz?
MİNİK YAZAR
Hatice Mine HIRACAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder